AĞAÇ KURDU

Günlerden bir gün, hayvanlar ülkesinde kuraklık olmuş. Yaramaz maymunlar, birbirleriyle su çakası yaparken yakalanmışlar.

Ormanlar kralı bu maymunlara ceza vermiş. Ağaçlar yapraklarını dökmüş. Sadece dere kenarındaki bir ağaç yapraklarını dökmeden, dimdik ayaktaymış. Bu ağacın kabuğunun aralarında, yüzlerce ağaç kurdu yaşarmış.

Yaşlı ağaç kurdu diğer kurtçukları sürekli uyarırmış:
— Bakın evlatlarım. Bildiğiniz gibi, uzun zamandır ülkemizde kuraklık var. Sakın ağacın yapraklarından başka bir yerini yemeyin, dermiş.

Ama onu dinlemeyen yaramaz bir ağaç kurdu, gece olunca ağacın kök kısmına iner, oradan yermiş. Bazı kurtçuklar, onun yalancıktan neşeli olduğunu düşünürlermiş. Birkaç mutsuz kurdu, yaramaz ağaç kurdunun yanına gitmişler.

— Arkadaş, biz gün geçtikçe zayıflıyoruz. Oysa sen, gün geçtikçe şişmanlıyorsun. Bunun nedeni nedir, bize açıklar mısın?

Uyanık ağaç kurdu, alaycı bir kahkaha atmış.

— Akıllı olacaksınız, arkadaş! Gece olunca, gizlice ağacın köküne iniyorum. İstersiniz, siz de bana uyabilirsiniz. Ama sakın bunu başkalarına söylemeyin.

Bu öneri, diğer kurtçukların da çok hoşuna gitmiş. Hep beraber, birkaç gün sessiz sessiz ağacı kökten yemeye devam etmişler.

Sayıları, her geçen gün artmış. Ağaçtaki bazı kurtçuklar çok şişmanlamış, bazıları da zayıflamışlar. Açlık ve susuzlukla devam eden günler bitmiş. Bütün hayvanlar mutlu mutlu bayram yaparken, birden yağmur yağmaya başlamış.

O kadar yağmış ki, her yan sular altında kalmış. Bizim dere kıyısındaki, kurtçukların yaşadığı ağaç, birdenbire dereye devrilivermiş.

Meğer yene yene toprağa tutunacak damarı kalmamış. Güçlü bir yağmur yağınca da fazla direnememiş.

Yaşlı ağaç kurdu, «Herkes bir yaprak koparıp üzerine çıksın!» diye tüm kurtçukları uyarmış. Zayıf kurtçuklar, kendilerini selden kolayca kurtarmışlar. Ama kendini uyanık sanan kurtçukları, şişmanlıklarından dolayı yapraklar taşıyamamış.

Sel suları çekilmiş. Orman hayvanları, eskisi gibi bolluk içinde yaşamaya devam etmişler. O günden sonra, orman ülkesinin hayvanları, yıllar boyu birbirlerine bu hikâyeyi anlatmışlar.

Yusuf Asal