Диалоги и тексты к уроку №12. Практикуем аффиксы принадлежности

Öğrenci yurdunda (Диалог)

— Merhaba!

— Merhaba!

— Ne var ne yok?
— Что нового?

— İyilik sağlık.
— Все в порядке.

— Sen boş musun?
— Ты свободен?

— Hayır, yazıyorum.
— Нет, я пишу

— Canım, söyle Allah aşkına, ne yazıyorsun?
— Дорогой, да ради бога, скажи что ты пишешь?

— Mektup yazıyorum.
— Письмо пишу.

— Kime yazıyorsun?
— Кому пишешь?

— Ahmede.
— Ахмеду.

— Benden selâm söyle.
— Передай привет от меня.

— Olur olur, şey... Sen çay kahve içmek istiyor musun?
— Да, да, конечно... Хочешь выпить чаю и кофе?

— Evet, memnuniyetle.
— Да, с удовольствием.

— Canım, bir zahmet, kendine ve bana güzel bir kahve yap.
— Дорогой, будь другом, сделай кофе себе и мне .

— Peki, fakat bugün sıra Ali’de. Ben Allah’ın günü temizlik yapıyorum, çay kahve getiriyorum!.. Ali ne yapıyor?
— Хорошо, но сегодня очередь Али. Я каждый божий день убираюсь, чай подаю!.. Али что делает?

— Ne yapacak! Bahçede top oynuyor veya kumar.
— Что делает! Или в саду с мячом играет, или в азартные игры.

— Sahi mi? Ayol, Ali az ders çalışıyor, kendisini kumara veriyor! Allah Allah!
— Правда? Послушай, Али уроками мало занимается, играет в азартные игры! О боже, боже!

— Ne olur! Lütfen, sen bir kahve yap!
— Что тебе стоит, пожалуйста, сделай кофе!

— Peki...Sen kaç şeker alıyorsun?
— Хорошо... Ты сколько сахара кладешь?

— Ben şekersiz içiyorum.
— Я без сахара пью.

— Buyur! Afiyet olsun!
— Пожалуйста! Приятного аппетита!

— Teşekkür ederim!
— Спасибо!

— Rica ederim.
— Пожалуйста.

— Peki, özür dilerim...Ben gidiyorum. Allaha ısmarladık (говорит уходящий)!
— Хорошо, прости... Я ухожу. До свидания! (Угостили Бога)

— Güle güle (говорит остающийся)!
— До свидания! (Иди улыбаясь!)

Telefonda

Sevda Antalya’da bir bankada çalışıyor. Onun ailesi İstanbul’da. O, annesi ile sık sık telefonda konuşuyor.

Sevda: Alo, anneciğim nasılsın?
Anne: Sevda kızım, iyiyim. Sen nasılsın? Neler yapıyorsun orada?
Sevda: İyiyim. Burada her şey güzel. Her gün sabah erken kalkıyorum. İşe gidiyorum. İşten sonra eve dönüyorum. Akşam evde eşimle sohbet ediyoruz ve televizyon izliyoruz. Siz neler yapıyorsunuz? Babam, kardeşlerim nasıl?
Anne: Hepimiz çok iyiyiz. Kardeşlerin her gün okula gidiyor. Baban bu günlerde biraz hasta, nezle. Bu yüzden işe gitmiyor. Yatakta yatıyor. İlaç içiyor. Ben ona bakıyorum. Burada havalar soğuk. Orada da soğuk mu? Kendine dikkat ediyor musun?
Sevda: Geçmiş olsun anneciğim. Antalya da soğuk ama merak etme, kendime dikkat ediyorum. Her zaman kalın giyiniyorum ve bol bol meyve, sebze yiyorum.
Anne: Bu hafta sonu İstanbul’a geliyor musun?
Sevda: Hayır anneciğim, gelmiyorum. Gelecek hafta önemli bir toplantımız var. Sonraki hafta sonu kesinlikle geliyorum.
Anne: Gelecek hafta anneannen ve deden de bize geliyor.
Sevda: Bu çok güzel. Hepinizi görmek istiyorum. Çok özledim.
Anne: Biz de seni çok özledik. Kendine iyi bak kızım. Kapı çalıyor. Kapatıyorum.
Sevda: Tamam anneciğim. Görüşürüz.
Anne: Görüşürüz.

Ответьте на вопросы:

1. Sevda nerede okuyor?
2. Sevda her gün neler yapıyor?
3. Sevdanın babası işe gidiyor mu?
4. Sevda kendine nasıl dikkat ediyor?
5. Sevda ne zaman İstanbul’a geliyor?

Перевод

По телефону

Севда работает в банке в Анталии. Ее семья в Стамбуле. Она часто разговаривает со своей матерью по телефону.

Севда: Алло, мамочка, как дела?
Мама: Севда, доченька, я в порядке. А ты как? Что ты там делаешь?
Севда: Я в порядке. Здесь все хорошо. Я просыпаюсь рано утром каждый день. Иду на работу. После работы возвращаюсь домой. Вечером дома мы с мужем болтаем и смотрим телевизор. Что вы делаете? Как папа, братья?
Мама: Мы все в порядке. Твои братья каждый день ходят в школу. Отец в эти дни немного болен, у него простуда. Поэтому он не ходит на работу. Лежит в постели. Лекарства пьет. Я ухаживаю за ним. Здесь погода холодная. Там тоже холодно? Ты следишь за собой?
Севда: Пусть поправляется, мамочка. В Анталии тоже холодно, но не волнуйся, я забочусь о себе. Я всегда одеваюсь тепло, ем много фруктов и овощей.
Мама: Ты приедешь в Стамбул в эти выходные?
Севда: Нет, мамочка, не приду. У нас важная встреча на следующей неделе. Я обязательно приеду на следующие выходные.
Мама: На следующей неделе к нам приедут твои бабушка и дедушка.
Севда: Это очень здорово. Я хочу вас всех увидеть. Очень скучаю.
Мама: Мы тоже очень по тебе соскучились. Береги себя, доченька. В дверь стучат. Я вешаю трубку.
Севда: Хорошо, мамочка. Увидимся.
Мама: Увидимся.

En yakın arkadaşım

Benim en yakın arkadaşım Duygu'dur. Duygu 25 yaşında, genç ve güzel bir kız. Onun uzun sarı saçları ve mavi gözleri var. O, şimdi Ankara üniversitesi tıp fakültesinde okuyor ve iyi bir çocuk doktoru olmak istiyor. Duygu benim çocukluk arkadaşım. Biz aynı mahallede birlikte büyüdük ve ikimiz de yine aynı mahallede oturuyoruz. Ailelerimiz de birbirlerini tanıyorlar. Onun babası mühendis, annesi öğretmen. Onun bir erkek kardeşi var, adı Murat. Duygu çok iyi kalpli, yardımsever bir insan. İnsanlara yardım etmeyi çok seviyor. Duygu çok iyi bir insan. Onu çok seviyorum.

Bugün evdeyim.

Bugün iş günü mü, tatil mi? Benim için hiç önemli değil. Çünkü bugün benim günüm. Bugün sadece benim kumandam, televizyonum, çayım, kahvem ve bilgisayarım var. Niçin mi? Çünkü izinliyim ve evde yalnızım. Eşim işte, oğlum da okulda. Kendime güzel bir kahvaltı hazırladım. Yani bugün ev benim.

İyi bir gün

Bugün kendimi çok iyi hissediyorum. Sabah erken uyandım. Elimi yıkadım ve sonra gömleğimi ütüledim, ayakkabımı boyadım. Güzel bir kahvaltı yaptım. Saat sekizde evden çıktım. Durakta arkadaşlarımı bekledim ve hep birlikte okula gittik. Dersimiz saat dokuzda başlıyor. Öğretmenimiz tam zamanında derse geldi ve ders başladı.

Arkadaşım Ali

Benim en yakın arkadaşım Ali. O benim, liseden arkadaşım. Ali 20 yaşında. İstanbul'da yaşıyor. Şimdi üniversitede öğrenci. Onun kız arkadaşı Ekin de üniversite öğrencisi. Okula birlikte gidiyorlar, birlikte ders çalışıyorlar.

Ali'nin ailesi Ankara'da yaşıyor. Onun annesi Berna Hanım avukat, babası Selim Bey emekli. Onlar her ay bir kez İstanbul'a geliyorlar. Tatillerini Emre'yle beraber geçiriyorlar.

Ali'nin iki kardeşi var. Gizem ve Sinem. Onların evi İzmir’de. Onlar İzmir’de üniversitede okuyorlar. Gizem 2. sınıfta, Sinem 4. sınıfta. Aynı evde kalıyorlar.

Ali'nin pek çok hobisi var. Boş zamanlarında üniversitenin tenis kortunda tenis oynuyor. Bazen doğa yürüyüşlerine katılıyor ve fotoğraf çekiyor. Bazen de arkadaşlarıyla balığa gidiyor.

Текст к уроку №11.
Текст к уроку №13.